بارداری واقعی مسرت بخش و هیجان انگیز بوده و یکی از شیرین ترین وقایع دوران زندگی یک زن و به تبع آن یک خانواده به شمار می آید. یکی از اتفاقات مهم و متأثرکننده دوران بارداری مرگ داخل رحمی جنین می باشد. بیش از نیمی از مرگ های حوالی زایمان را مرگ های داخل رحمی جنین تشکیل می دهند. عللی که به مرگ داخل رحمی جنین منجر می شوند عبارتند از: علل جنینی (۲۵ تا ۴۰ درصد)، علل جفتی(۲۵ تا ۳۵ درصد)، علل مادری(۵ تا ۱۰ درصد) و علل ناشناخته و توجیه نشده(۲۵ تا ۳۵ درصد). در واقع سقط جنین به از دست دادن بارداری به هر علت قبل از هفته بیستم حاملگی با وزن جنین کمتر از ۵۰۰ گرم و مرگ داخل رحمی به فوت جنین در رحم پس از هفته بیستم حاملگی با وزن بیشتر از ۵۰۰ گرم گفته می شود. شیوع مرگ داخل رحمی ۵ در ۱۰۰۰ گزارش شده است.
حدود یک سوم مرگ های جنین ناشی از ناهنجاری های ساختاری هستند. جدا شدگی جفت شایع ترین علت قابل شناسایی مرگ جنین است. اختلال های مادری سهم اندکی در مرگ های جنینی دارند و افزایش فشار خون و دیابت شایع ترین بیماری های مادری هستند. علت مرگ جنین در سه ماهه دوم و سوم حاملگی می تواند یک علت واحد یا مجموعه ای از علل باشد. علل حاد شامل جداشدگی جفت یا عوارض مربوط به بند ناف، علل تحت حاد شامل عفونت یا نارسایی رحمی-جفتی و علل مزمن شامل نارسایی مزمن گردش خون رحمی- جفتی، دیابت یا اختلال های ایمنی شناسی است. احتمال مرده زایی با پایین بودن سن جنین به شدت افزایش می یابد به طوری که ۷۵ درصد این نوزادان نارس بوده و ۵۰ درصد قبل از هفته ۲۸ حاملگی هستند.
عوامل مؤثر در مرگ داخل رحمی جنین عبارتند از: بیماری های مادر، فشار خون حاملگی، دیابت وابسته به انسولین، بیماری های عفونی مادر و نقص هایی که در اثر عوامل شیمیایی و اعتیاد به وجود می آیند. از موارد دیگر مرتبط می توان به چاقی زیاد، عدم فعالیت، دیابت غیروابسته به انسولین مادر اشاره کرد. وارد شدن ضربه به مادر و جنین خطر آفرین می باشد و ضربه های متوسط تا شدید، خطر مرگ داخل رحمی جنین را افزایش می دهد. از عوامل جنینی مؤثر در این رابطه می توان به عفونت ها، ناهنجاری ها، محدودیت رشد داخل رحمی و جدا شدن زود رس جفت اشاره کرد.
شایع ترین علل جنینی مرگ در سه ماهه سوم بارداری، حوادث بند ناف مانند بند ناف غیر طبیعی (۲۱٪)، پیچیده شدن بند ناف (۱۳٪)، محدودیت رشد داخل رحمی(۱۰٪)، پرولاپس بندناف(۵/۰%) و گره حقیقی(۱/۱٪) گزارش شده است.
مرگ داخل رحمی در زنان کمتر از ۱۶ سال بیشتر بوده و این عامل، خطر مرگ جنین و نوزاد را ۴ برابر افزایش می دهد. در حالی که سن بالاتر از ۳۵ سال خطر مرگ جنین را ۵/ ۱ برابر افزایش می دهد.
مشخص کردن علت مرگ جنین در سازگاری روانی و کاهش احساس گناه مادر، درمان یا مداخله جهت جلوگیری از تکرار آن در حاملگی های بعدی و دادن اطلاعات مفید به سایر اعضای خانواده نقش دارد. با تعیین علت مرگ های داخل رحمی و ارائه راهکارهای مناسب و مفید از میزان این مرگ ها کاسته می شود.
آیا این مطلب برایتان مفید بود؟